pociągnąć

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈt͡ɕɔŋ.ɡnɔɲt͡ɕ/

Verb

1. to pull
2. to attract
3. to guzzle alcohol

Conjugation

Conjugation of pociągnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pociągnąć
future tense	1st	pociągnę			pociągniemy
	2nd	pociągniesz			pociągniecie
	3rd	pociągnie			pociągną
	impersonal	pociągnie się
past tense	1st	pociągnąłem, -(e)m pociągnął	pociągnęłam, -(e)m pociągnęła	pociągnęłom, -(e)m pociągnęło	pociągnęliśmy, -(e)śmy pociągnęli	pociągnęłyśmy, -(e)śmy pociągnęły
	2nd	pociągnąłeś, -(e)ś pociągnął	pociągnęłaś, -(e)ś pociągnęła	pociągnęłoś, -(e)ś pociągnęło	pociągnęliście, -(e)ście pociągnęli	pociągnęłyście, -(e)ście pociągnęły
	3rd	pociągnął	pociągnęła	pociągnęło	pociągnęli	pociągnęły
	impersonal	pociągnięto
conditional	1st	pociągnąłbym, bym pociągnął	pociągnęłabym, bym pociągnęła	pociągnęłobym, bym pociągnęło	pociągnęlibyśmy, byśmy pociągnęli	pociągnęłybyśmy, byśmy pociągnęły
	2nd	pociągnąłbyś, byś pociągnął	pociągnęłabyś, byś pociągnęła	pociągnęłobyś, byś pociągnęło	pociągnęlibyście, byście pociągnęli	pociągnęłybyście, byście pociągnęły
	3rd	pociągnąłby, by pociągnął	pociągnęłaby, by pociągnęła	pociągnęłoby, by pociągnęło	pociągnęliby, by pociągnęli	pociągnęłyby, by pociągnęły
	impersonal	pociągnięto by
imperative	1st	niech pociągnę			pociągnijmy
	2nd	pociągnij			pociągnijcie
	3rd	niech pociągnie			niech pociągną
passive adjectival participle		pociągnięty	pociągnięta	pociągnięte	pociągnięci	pociągnięte
anterior adverbial participle		pociągnąwszy
verbal noun		pociągnięcie

Further reading

• Template:R:PWN