podwłośnik

Polish

Etymology

From pod- +‎ włos +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔdˈvwɔɕ.ɲik/
• Rhymes: -ɔɕɲik
• Syllabification: pod‧włoś‧nik

Noun

podwłośnik m inan

1. (historical) bertha used when one powders or brushes their hair (Is there an English equivalent to this definition?)

Declension

Declension of podwłośnik

	singular	plural
nominative	podwłośnik	podwłośniki
genitive	podwłośnika	podwłośników
dative	podwłośnikowi	podwłośnikom
accusative	podwłośnik	podwłośniki
instrumental	podwłośnikiem	podwłośnikami
locative	podwłośniku	podwłośnikach
vocative	podwłośniku	podwłośniki

Further reading

• podwłośnik in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “podwłośnik”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “podwłośnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “podwłośnik”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 438
• podwłośnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego