prióir

Irish

Etymology

From Medieval Latin prior, adapted to contain the suffix -óir.

Noun

prióir m (genitive singular prióra, nominative plural prióirí)

1. (Christianity) prior (high-ranking member of a monastery)

Declension

Declension of prióir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative prióir prióirí Vocative a phrióir a phrióirí Genitive prióra prióirí Dative prióir prióirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an prióir na prióirí Genitive an phrióra na bprióirí Dative leis an bprióir don phrióir leis na prióirí

Coordinate terms

• (gender): banphrióir

Derived terms

• prióireacht f (“priory”)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “prióir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “prióir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language