pruut

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian[edit]

Etymology[edit]

From Middle Low German brūt, ultimately from Proto-Germanic *brūdiz.

Noun[edit]

pruut (genitive pruudi, partitive pruuti)

  1. bride
  2. girlfriend

Declension[edit]

Declension of pruut (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
singular plural
nominative pruut pruudid
accusative nom.
gen. pruudi
genitive pruutide
partitive pruuti pruute
pruutisid
illative pruuti
pruudisse
pruutidesse
pruudesse
inessive pruudis pruutides
pruudes
elative pruudist pruutidest
pruudest
allative pruudile pruutidele
pruudele
adessive pruudil pruutidel
pruudel
ablative pruudilt pruutidelt
pruudelt
translative pruudiks pruutideks
pruudeks
terminative pruudini pruutideni
essive pruudina pruutidena
abessive pruudita pruutideta
comitative pruudiga pruutidega