przeczucie

Polish

Etymology

From przeczuć +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈt͡ʂu.t͡ɕɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕɛ
• Syllabification: prze‧czu‧cie

Noun

przeczucie n

1. (uncountable) verbal noun of przeczuć
2. (countable) intuition, hunch, presentiment, premonition, feeling (typically negative)

   Mam przeczucie, że coś pójdzie nie tak. ― I have a feeling that something is gonna go wrong.

Declension

Declension of przeczucie

	singular	plural
nominative	przeczucie	przeczucia
genitive	przeczucia	przeczuć
dative	przeczuciu	przeczuciom
accusative	przeczucie	przeczucia
instrumental	przeczuciem	przeczuciami
locative	przeczuciu	przeczuciach
vocative	przeczucie	przeczucia

Further reading

• przeczucie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeczucie in Polish dictionaries at PWN