przekaza

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from przekazić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝ɛkaza/
  • IPA(key): (15th CE) /pr̝ɛkaza/

Noun

[edit]

przekaza f

  1. (attested in Masovia) obstacle, impediment, hindrance
    Synonym: przekazka
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 61:
      Tosz slvsza kmyeczom vczynycz, kedy o vyną pana swego cząsza bylaby gym wszątha, ysz moglyby przes wszey przekazy (absque impedimento) vczecz a othydz oth *nygo
      [Toż słusza kmieciom uczynić, kiedy o winę pana swego ciąża byłaby jim wzięta, iż mogliby przez wszej przekazy (absque impedimento) uciec a otyć ot nigo]
  2. (law) reason for not appearing in court
    • 1895 [1453], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici[1], volume II, page XXI:
      Legale impedimentum szødova przecasza
      [Legale impedimentum sądowa przekaza]
  3. flaw, fault, defect
  4. (attested in Masovia) harm, damage, detriment

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przekaza”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN