rangaigh

Irish

Etymology

rang +‎ -igh

Verb

rangaigh (present analytic rangaíonn, future analytic rangóidh, verbal noun rangú, past participle rangaithe)

1. classify; grade, assort

Conjugation

conjugation of rangaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	rangaím	rangaíonn tú; rangaír†	rangaíonn sé, sí	rangaímid; rangaíonn muid	rangaíonn sibh	rangaíonn siad; rangaíd†	a rangaíonn; a rangaíos	rangaítear
	past	rangaigh mé; rangaíos	rangaigh tú; rangaís	rangaigh sé, sí	rangaíomar; rangaigh muid	rangaigh sibh; rangaíobhair	rangaigh siad; rangaíodar	a rangaigh / ar rangaigh*	rangaíodh
	past habitual	rangaínn	rangaíteá	rangaíodh sé, sí	rangaímis; rangaíodh muid	rangaíodh sibh	rangaídís; rangaíodh siad	a rangaíodh / a rangaíodh*	rangaítí
future		rangóidh mé; rangód; rangóchaidh mé†	rangóidh tú; rangóir†; rangóchaidh tú†	rangóidh sé, sí; rangóchaidh sé, sí†	rangóimid; rangóidh muid; rangóchaimid†; rangóchaidh muid†	rangóidh sibh; rangóchaidh sibh†	rangóidh siad; rangóid†; rangóchaidh siad†	a rangóidh; a rangós; a rangóchaidh†; a rangóchas†	rangófar; rangóchar†
conditional		rangóinn; rangóchainn†	rangófá; rangóchthá†	rangódh sé, sí; rangóchadh sé, sí†	rangóimis; rangódh muid; rangóchaimis†; rangóchadh muid†	rangódh sibh; rangóchadh sibh†	rangóidís; rangódh siad; rangóchadh siad†	a rangódh; a rangóchadh† / a rangódh*; a rangóchadh*†	rangófaí; rangóchthaí†
subjunctive	present	go rangaí mé; go rangaíod†	go rangaí tú; go rangaír†	go rangaí sé, sí	go rangaímid; go rangaí muid	go rangaí sibh	go rangaí siad; go rangaíd†	—	go rangaítear
	past	dá rangaínn	dá rangaíteá	dá rangaíodh sé, sí	dá rangaímis; dá rangaíodh muid	dá rangaíodh sibh	dá rangaídís; dá rangaíodh siad	—	dá rangaítí
imperative		rangaím	rangaigh	rangaíodh sé, sí	rangaímis	rangaígí; rangaídh†	rangaídís	—	rangaítear
verbal noun		rangú
past participle		rangaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form