rannikko
Finnish
Etymology
Noun
rannikko
- A coast.
Declension
Inflection of rannikko (Kotus type 4*A/laatikko, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | rannikko | rannikot | ||
genitive | rannikon | rannikkojen rannikoiden rannikoitten | ||
partitive | rannikkoa | rannikkoja rannikoita | ||
illative | rannikkoon | rannikkoihin rannikoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | rannikko | rannikot | ||
accusative | nom. | rannikko | rannikot | |
gen. | rannikon | |||
genitive | rannikon | rannikkojen rannikoiden rannikoitten | ||
partitive | rannikkoa | rannikkoja rannikoita | ||
inessive | rannikossa | rannikoissa | ||
elative | rannikosta | rannikoista | ||
illative | rannikkoon | rannikkoihin rannikoihin | ||
adessive | rannikolla | rannikoilla | ||
ablative | rannikolta | rannikoilta | ||
allative | rannikolle | rannikoille | ||
essive | rannikkona | rannikkoina | ||
translative | rannikoksi | rannikoiksi | ||
abessive | rannikotta | rannikoitta | ||
instructive | — | rannikoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |