raska

See also: Raska

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈraska/
• Rhymes: -aska

Verb

raska (weak verb, third-person singular past indicative raskaði, supine raskað)

1. to disturb

Conjugation

raska — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að raska
supine (sagnbót)		raskað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		raskandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég raska	við röskum	present (nútíð)	ég raski	við röskum
	þú raskar	þið raskið		þú raskir	þið raskið
	hann, hún, það raskar	þeir, þær, þau raska		hann, hún, það raski	þeir, þær, þau raski
past (þátíð)	ég raskaði	við röskuðum	past (þátíð)	ég raskaði	við röskuðum
	þú raskaðir	þið röskuðuð		þú raskaðir	þið röskuðuð
	hann, hún, það raskaði	þeir, þær, þau röskuðu		hann, hún, það raskaði	þeir, þær, þau röskuðu
imperative (boðháttur)	raska (þú)	raskið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	raskaðu	raskiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

raskast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að raskast
supine (sagnbót)		raskast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		raskandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég raskast	við röskumst	present (nútíð)	ég raskist	við röskumst
	þú raskast	þið raskist		þú raskist	þið raskist
	hann, hún, það raskast	þeir, þær, þau raskast		hann, hún, það raskist	þeir, þær, þau raskist
past (þátíð)	ég raskaðist	við röskuðumst	past (þátíð)	ég raskaðist	við röskuðumst
	þú raskaðist	þið röskuðust		þú raskaðist	þið röskuðust
	hann, hún, það raskaðist	þeir, þær, þau röskuðust		hann, hún, það raskaðist	þeir, þær, þau röskuðust
imperative (boðháttur)	raskast (þú)	raskist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	raskastu	raskisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• röskun (“disturbance; disorder”)

Swedish

Adjective

raska

1. inflection of rask:
   1. definite singular
   2. plural

Verb

raska (present raskar, preterite raskade, supine raskat, imperative raska)

1. (dated) to hurry

Usage notes

Dated except in raska på.

Conjugation

Conjugation of raska (weak)

	Active		Passive
Infinitive	raska		raskas
Supine	raskat		raskats
Imperative	raska		—
Imper. plural1	rasken		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	raskar	raskade	raskas	raskades
Ind. plural1	raska	raskade	raskas	raskades
Subjunctive2	raske	raskade	raskes	raskades
	Participles
Present participle	raskande
Past participle	raskad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Derived terms

• raska på

References

• raska in Svensk ordbok (SO)
• raska in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• raska in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

Anagrams

• Skara, askar, kasar, rakas, sakar, skara