raunio
Finnish
Etymology
raun- + -io, from Old Norse hraun. Related to Ingrian raunio, Karelian raunivo and Votic raunio.
Noun
raunio
- A ruin.
Declension
Inflection of raunio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | raunio | rauniot | ||
genitive | raunion | raunioiden raunioitten | ||
partitive | rauniota | raunioita | ||
illative | raunioon | raunioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | raunio | rauniot | ||
accusative | nom. | raunio | rauniot | |
gen. | raunion | |||
genitive | raunion | raunioiden raunioitten | ||
partitive | rauniota | raunioita | ||
inessive | rauniossa | raunioissa | ||
elative | rauniosta | raunioista | ||
illative | raunioon | raunioihin | ||
adessive | rauniolla | raunioilla | ||
ablative | rauniolta | raunioilta | ||
allative | rauniolle | raunioille | ||
essive | rauniona | raunioina | ||
translative | raunioksi | raunioiksi | ||
abessive | rauniotta | raunioitta | ||
instructive | — | raunioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
Derived terms