reiður

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by TheSilverWolf98 (talk | contribs) as of 10:19, 10 December 2019.
Jump to navigation Jump to search

Faroese

Pronunciation

tjaldursreiður - nest of the oystercatcher

Etymology 1

From Old Norse hreiðr.

Noun

reiður n (genitive singular reiðurs, plural reiður)

  1. nest
Declension
Declension of reiður
n13 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative reiður reiðrið reiður reiðrini
accusative reiður reiðrið reiður reiðrini
dative reiðri reiðrinum reiðrum reiðrunum
genitive reiðurs reiðursins reiðra reiðranna

Etymology 2

From Old Norse reiðr, from older vreiðr.

Adjective

reiður (comparative reiðari, superlative reiðastur)

  1. (poetry, archaic) angry
Declension
reiður a15
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) reiður reið reitt
Accusative (hvønnfall) reiðan reiða
Dative (hvørjumfall) reiðum reiðari reiðum
Genitive (hvørsfall) (reiðs) (reiðar) (reiðs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) reiðir reiðar reið
Accusative (hvønnfall) reiðar
Dative (hvørjumfall) reiðum
Genitive (hvørsfall) (reiða)
Weak adjectival inflection of reiður
Singular (eintal) m f n
Nominative (hvørfall) reiði reiða reiða
Accusative (hvønnfall) reiða reiðu
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)
Plural (fleirtal) m f n
Nominative (hvørfall) reiðu
Accusative (hvønnfall)
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)



Icelandic

Icelandic Wikipedia has an article on:
Wikipedia is

Etymology

From Old Norse reiðr, from older vreiðr, from Proto-Germanic *wraiþaz.

Pronunciation

Adjective

reiður (comparative reiðari, superlative reiðastur)

  1. angry, wroth
    Ertu reið?
    Are you angry?
    reiður við einhvernangry at someone
    verða reiðurto get angry
  2. ready
    Er allt til reiðu?
    Is everything ready?
    Synonyms: reiðubúinn, tilbúinn

Inflection

Derived terms