rozgłośny

Polish

Etymology

From rozgłos +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈɡwɔɕ.nɨ/
• Rhymes: -ɔɕnɨ
• Syllabification: roz‧głoś‧ny

Adjective

rozgłośny (comparative bardziej rozgłośny, superlative najbardziej rozgłośny, derived adverb rozgłośnie)

1. (archaic or literary) loud, noisy

   Synonyms: donośny, głośny, hałaśliwy

2. (archaic or literary) notorious, infamous, renowned

   Synonyms: osławiony, okrzyczany, sławetny

Declension

Declension of rozgłośny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozgłośny		rozgłośna	rozgłośne	rozgłośni	rozgłośne
genitive	rozgłośnego		rozgłośnej	rozgłośnego	rozgłośnych
dative	rozgłośnemu		rozgłośnej	rozgłośnemu	rozgłośnym
accusative	rozgłośnego	rozgłośny	rozgłośną	rozgłośne	rozgłośnych	rozgłośne
instrumental	rozgłośnym		rozgłośną	rozgłośnym	rozgłośnymi
locative	rozgłośnym		rozgłośnej	rozgłośnym	rozgłośnych

Further reading

• rozgłośny in Polish dictionaries at PWN