rozpuścić

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

1. to dissolve, to turn into a solution
2. of hair: to untie, to undo
3. to spoil, to overindulge

Conjugation

Conjugation of rozpuścić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpuścić
future tense	1st	rozpuszczę			rozpuścimy
	2nd	rozpuścisz			rozpuścicie
	3rd	rozpuści			rozpuszczą
	impersonal	rozpuści się
past tense	1st	rozpuściłem, -(e)m rozpuścił	rozpuściłam, -(e)m rozpuściła	rozpuściłom, -(e)m rozpuściło	rozpuściliśmy, -(e)śmy rozpuścili	rozpuściłyśmy, -(e)śmy rozpuściły
	2nd	rozpuściłeś, -(e)ś rozpuścił	rozpuściłaś, -(e)ś rozpuściła	rozpuściłoś, -(e)ś rozpuściło	rozpuściliście, -(e)ście rozpuścili	rozpuściłyście, -(e)ście rozpuściły
	3rd	rozpuścił	rozpuściła	rozpuściło	rozpuścili	rozpuściły
	impersonal	rozpuszczono
conditional	1st	rozpuściłbym, bym rozpuścił	rozpuściłabym, bym rozpuściła	rozpuściłobym, bym rozpuściło	rozpuścilibyśmy, byśmy rozpuścili	rozpuściłybyśmy, byśmy rozpuściły
	2nd	rozpuściłbyś, byś rozpuścił	rozpuściłabyś, byś rozpuściła	rozpuściłobyś, byś rozpuściło	rozpuścilibyście, byście rozpuścili	rozpuściłybyście, byście rozpuściły
	3rd	rozpuściłby, by rozpuścił	rozpuściłaby, by rozpuściła	rozpuściłoby, by rozpuściło	rozpuściliby, by rozpuścili	rozpuściłyby, by rozpuściły
	impersonal	rozpuszczono by
imperative	1st	niech rozpuszczę			rozpuśćmy
	2nd	rozpuść			rozpuśćcie
	3rd	niech rozpuści			niech rozpuszczą
passive adjectival participle		rozpuszczony	rozpuszczona	rozpuszczone	rozpuszczeni	rozpuszczone
anterior adverbial participle		rozpuściwszy
verbal noun		rozpuszczenie

Further reading

• Template:R:PWN