ruĝi

See also: rugi and rugí

Esperanto

Etymology

From ruĝa (“red”) +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrud͡ʒi]
• Rhymes: -ud͡ʒi
• Hyphenation: ru‧ĝi

Verb

ruĝi (present ruĝas, past ruĝis, future ruĝos, conditional ruĝus, volitive ruĝu)

1. (intransitive) to be red in color, to have a red hue
   red:  

   Lantu! La lumo ruĝas. ― Slow down! The light is red.

Conjugation

Conjugation of ruĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense ruĝas ruĝis ruĝos active participle ruĝanta ruĝantaj ruĝinta ruĝintaj ruĝonta ruĝontaj acc. ruĝantan ruĝantajn ruĝintan ruĝintajn ruĝontan ruĝontajn nominal active participle ruĝanto ruĝantoj ruĝinto ruĝintoj ruĝonto ruĝontoj acc. ruĝanton ruĝantojn ruĝinton ruĝintojn ruĝonton ruĝontojn adverbial active participle ruĝante ruĝinte ruĝonte infinitive ruĝi imperative ruĝu conditional ruĝus

Related terms

• ruĝa (“red”)
• ruĝe (“redly”)
• ruĝo (“the color red”)