sábh

See also: sàbh

Irish

sábh

Etymology

Borrowed from English saw, from Middle English sawe, from Old English saga, sagu (“saw”), from Proto-Germanic *sagô, *sagō (“saw”), from Proto-Indo-European *sek- (“to cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /sˠɑːw/

Noun

sábh m (genitive singular sáibh, nominative plural sábha or sábhanna)

1. saw (tool)

Declension

Weak plural:

Declension of sábh

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative sábh sábha Vocative a sháibh a shábha Genitive sáibh sábh Dative sábh sábha

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an sábh na sábha Genitive an tsáibh na sábh Dative leis an sábh don sábh leis na sábha

Strong plural:

Declension of sábh

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative sábh sábhanna Vocative a sháibh a shábhanna Genitive sáibh sábhanna Dative sábh sábhanna

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an sábh na sábhanna Genitive an tsáibh na sábhanna Dative leis an sábh don sábh leis na sábhanna

Derived terms

• binse sáibh
• cros-sábh
• eochair sáibh
• min sáibh

Verb

sábh (present analytic sábhann, future analytic sábhfaidh, verbal noun sábhadh, past participle sáfa)

1. to saw

Conjugation

conjugation of sábh (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	sábhaim	sábhann tú; sábhair†	sábhann sé, sí	sábhaimid	sábhann sibh	sábhann siad; sábhaid†	a shábhann; a shábhas / a sábhann*; a sábhas*	sábhtar
	past	shábh mé; shábhas	shábh tú; shábhais	shábh sé, sí	shábhamar; shábh muid	shábh sibh; shábhabhair	shábh siad; shábhadar	a shábh / ar shábh*	sábhadh
	past habitual	shábhainn / sábhainn‡‡	shábhtá / sábhtᇇ	shábhadh sé, sí / sábhadh sé, s퇇	shábhaimis; shábhadh muid / sábhaimis‡‡; sábhadh muid‡‡	shábhadh sibh / sábhadh sibh‡‡	shábhaidís; shábhadh siad / sábhaidís‡‡; sábhadh siad‡‡	a shábhadh / a sábhadh*	shábhtaí / sábhta퇇
future		sábhfaidh mé; sábhfad	sábhfaidh tú; sábhfair†	sábhfaidh sé, sí	sábhfaimid; sábhfaidh muid	sábhfaidh sibh	sábhfaidh siad; sábhfaid†	a shábhfaidh; a shábhfas / a sábhfaidh*; a sábhfas*	sábhfar
conditional		shábhfainn / sábhfainn‡‡	shábhfá / sábhfᇇ	shábhfadh sé, sí / sábhfadh sé, s퇇	shábhfaimis; shábhfadh muid / sábhfaimis‡‡; sábhfadh muid‡‡	shábhfadh sibh / sábhfadh sibh‡‡	shábhfaidís; shábhfadh siad / sábhfaidís‡‡; sábhfadh siad‡‡	a shábhfadh / a sábhfadh*	shábhfaí / sábhfa퇇
subjunctive	present	go sábha mé; go sábhad†	go sábha tú; go sábhair†	go sábha sé, sí	go sábhaimid; go sábha muid	go sábha sibh	go sábha siad; go sábhaid†	—	go sábhtar
	past	dá sábhainn	dá sábhtá	dá sábhadh sé, sí	dá sábhaimis; dá sábhadh muid	dá sábhadh sibh	dá sábhaidís; dá sábhadh siad	—	dá sábhtaí
imperative		sábhaim	sábh	sábhadh sé, sí	sábhaimis	sábhaigí; sábhaidh†	sábhaidís	—	sábhtar
verbal noun		sábhadh
past participle		sáfa

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
sábh	shábh after an, tsábh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “sábh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN