särä
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Probably a back-formation from säristä, which is an onomatopoeic verb.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
särä
Declension[edit]
Inflection of särä (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | särä | särät | ||
genitive | särän | särien | ||
partitive | särää | säriä | ||
illative | särään | säriin | ||
singular | plural | |||
nominative | särä | särät | ||
accusative | nom. | särä | särät | |
gen. | särän | |||
genitive | särän | särien säräinrare | ||
partitive | särää | säriä | ||
inessive | särässä | särissä | ||
elative | särästä | säristä | ||
illative | särään | säriin | ||
adessive | särällä | särillä | ||
ablative | särältä | säriltä | ||
allative | särälle | särille | ||
essive | säränä | särinä | ||
translative | säräksi | säriksi | ||
abessive | särättä | särittä | ||
instructive | — | särin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading[edit]
- “särä”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03