síolraigh

Irish

Etymology 1

From síolradh (“offspring, posterity, descendants”), from síol (“seed”).

Verb

síolraigh (present analytic síolraíonn, future analytic síolróidh, verbal noun síolrú, past participle síolraithe)

1. (transitive, intransitive) breed, propagate
2. (intransitive, with ó) be descended from, spring from

Conjugation

conjugation of síolraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	síolraím	síolraíonn tú; síolraír†	síolraíonn sé, sí	síolraímid; síolraíonn muid	síolraíonn sibh	síolraíonn siad; síolraíd†	a shíolraíonn; a shíolraíos / a síolraíonn*; a síolraíos*	síolraítear
	past	shíolraigh mé; shíolraíos	shíolraigh tú; shíolraís	shíolraigh sé, sí	shíolraíomar; shíolraigh muid	shíolraigh sibh; shíolraíobhair	shíolraigh siad; shíolraíodar	a shíolraigh / ar shíolraigh*	síolraíodh
	past habitual	shíolraínn / síolraínn‡‡	shíolraíteá / síolraíteᇇ	shíolraíodh sé, sí / síolraíodh sé, s퇇	shíolraímis; shíolraíodh muid / síolraímis‡‡; síolraíodh muid‡‡	shíolraíodh sibh / síolraíodh sibh‡‡	shíolraídís; shíolraíodh siad / síolraídís‡‡; síolraíodh siad‡‡	a shíolraíodh / a síolraíodh*	shíolraítí / síolraít퇇
future		síolróidh mé; síolród; síolróchaidh mé†	síolróidh tú; síolróir†; síolróchaidh tú†	síolróidh sé, sí; síolróchaidh sé, sí†	síolróimid; síolróidh muid; síolróchaimid†; síolróchaidh muid†	síolróidh sibh; síolróchaidh sibh†	síolróidh siad; síolróid†; síolróchaidh siad†	a shíolróidh; a shíolrós; a shíolróchaidh†; a shíolróchas† / a síolróidh*; a síolrós*; a síolróchaidh*†; a síolróchas*†	síolrófar; síolróchar†
conditional		shíolróinn; shíolróchainn† / síolróinn‡‡; síolróchainn†‡‡	shíolrófá; shíolróchthᆠ/ síolrófᇇ; síolróchthᆇ‡	shíolródh sé, sí; shíolróchadh sé, s토/ síolródh sé, s퇇; síolróchadh sé, s톇‡	shíolróimis; shíolródh muid; shíolróchaimis†; shíolróchadh muid† / síolróimis‡‡; síolródh muid‡‡; síolróchaimis†‡‡; síolróchadh muid†‡‡	shíolródh sibh; shíolróchadh sibh† / síolródh sibh‡‡; síolróchadh sibh†‡‡	shíolróidís; shíolródh siad; shíolróchadh siad† / síolróidís‡‡; síolródh siad‡‡; síolróchadh siad†‡‡	a shíolródh; a shíolróchadh† / a síolródh*; a síolróchadh*†	shíolrófaí; shíolróchtha토/ síolrófa퇇; síolróchtha톇‡
subjunctive	present	go síolraí mé; go síolraíod†	go síolraí tú; go síolraír†	go síolraí sé, sí	go síolraímid; go síolraí muid	go síolraí sibh	go síolraí siad; go síolraíd†	—	go síolraítear
	past	dá síolraínn	dá síolraíteá	dá síolraíodh sé, sí	dá síolraímis; dá síolraíodh muid	dá síolraíodh sibh	dá síolraídís; dá síolraíodh siad	—	dá síolraítí
imperative		síolraím	síolraigh	síolraíodh sé, sí	síolraímis	síolraígí; síolraídh†	síolraídís	—	síolraítear
verbal noun		síolrú
past participle		síolraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

Noun

síolraigh m

1. genitive singular of síolrach
2. nominative plural of síolrach

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
síolraigh	shíolraigh after an, tsíolraigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “síolraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “sílraigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language