sıralatmak

Turkish

Verb

sıralatmak (third-person singular simple present sıralatır)

1. to find somebody to put something in a sequence

Conjugation

Conjugation of sıralatmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			sıralatmak
impersonal participle	imperfective		sıralatan
	perfective		sıralatmış
	prospective		sıralatacak
personal participle	non-prospective		sıralattığım	sıralattığın	sıralattığı	sıralattığımız	sıralattığınız	sıralattıkları
	prospective		sıralatacağım	sıralatacağın	sıralatacağı	sıralatacağımız	sıralatacağınız	sıralatacakları
verbal noun			sıralatma
way of doing			sıralatış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sıralatırım	sıralatırsın	sıralatır	sıralatırız	sıralatırsınız	sıralatırlar
		imperfective	sıralatıyorum	sıralatıyorsun	sıralatıyor	sıralatıyoruz	sıralatıyorsunuz	sıralatıyorlar
	past	perfective	sıralattım	sıralattın	sıralattı	sıralattık	sıralattınız	sıralattılar
		imperfective	sıralatıyordum	sıralatıyordun	sıralatıyordu	sıralatıyorduk	sıralatıyordunuz	sıralatıyorlardı (or sıralatıyordular)
	future		sıralatacağım	sıralatacaksın	sıralatacak	sıralatacağız	sıralatacaksınız	sıralatacaklar
inferential	perfective		sıralatmışım	sıralatmışsın	sıralatmış	sıralatmışız	sıralatmışsınız	sıralatmışlar
	aorist		sıralatırmışım	sıralatırmışsın	sıralatırmış	sıralatırmışız	sıralatırmışsınız	sıralatırlarmış (or sıralatırmışlar)
	imperfective		sıralatıyormuşum	sıralatıyormuşsun	sıralatıyormuş	sıralatıyormuşuz	sıralatıyormuşsunuz	sıralatıyorlarmış
conditional	simple		sıralatsam	sıralatsan	sıralatsa	sıralatsak	sıralatsanız	sıralatsalar
	perfective		sıralatsaydım	sıralatsaydın	sıralatsaydı	sıralatsaydık	sıralatsaydınız	sıralatsaydılar
optative			sıralatayım	sıralatasın	sıralata	sıralatalım	sıralatasınız	sıralatalar
progressive			sıralatmaktayım	sıralatmaktasın	sıralatmakta	sıralatmaktayız	sıralatmaktasınız	sıralatmaktalar
necessitative			sıralatmalıyım	sıralatmalısın	sıralatmalı	sıralatmalıyız	sıralatmalısınız	sıralatmalılar
imperative				sıralat	sıralatsın		sıralatın	sıralatsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sıralatır mıyım?	sıralatır mısın?	sıralatır mı?	sıralatır mıyız?	sıralatır mısınız?	sıralatırlar mı?
		imperfective	sıralatıyor muyum?	sıralatıyor musun?	sıralatıyor mu?	sıralatıyor muyuz?	sıralatıyor musunuz?	sıralatıyorlar mı?
	past	perfective	sıralattım mı?	sıralattın mı?	sıralattı mı?	sıralattık mı?	sıralattınız mı?	sıralattılar mı?
		imperfective	sıralatıyor muydum?	sıralatıyor muydun?	sıralatıyor muydu?	sıralatıyor muyduk?	sıralatıyor muydunuz?	sıralatıyorlar mıydı?
	future		sıralatacak mıyım?	sıralatacak mısın?	sıralatacak mı?	sıralatacak mıyız?	sıralatacak mısınız?	sıralatacaklar mı?
inferential	perfective		sıralatmış mıyım?	sıralatmış mısın?	sıralatmış mı?	sıralatmış mıyız?	sıralatmış mısınız?	sıralatmışlar mı?
	aorist		sıralatır mıymışım?	sıralatır mıymışsın?	sıralatır mıymış?	sıralatır mıymışız?	sıralatır mıymışsınız?	sıralatırlar mıymış?
	imperfective		sıralatıyor muymuşum?	sıralatıyor muymuşsun?	sıralatıyor muymuş?	sıralatıyor muymuşuz?	sıralatıyor muymuşsunuz?	sıralatıyorlar mıymış?
conditional	simple		sıralatsam mı?	sıralatsan mı?	sıralatsa mı?	sıralatsak mı?	sıralatsanız mı?	sıralatsalar mı?
	perfective		sıralatsa mıydım?	sıralatsa mıydın?	sıralatsa mıydı?	sıralatsa mıydık?	sıralatsa mıydınız?	sıralatsalar mıydı?
progressive			sıralatmakta mıyım?	sıralatmakta mısın?	sıralatmakta mı?	sıralatmakta mıyız?	sıralatmakta mısınız?	sıralatmaktalar mı?
necessitative			sıralatmalı mıyım?	sıralatmalı mısın?	sıralatmalı mı?	sıralatmalı mıyız?	sıralatmalı mısınız?	sıralatmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			sıralatmamak
impersonal participle	imperfective		sıralatmayan
	perfective		sıralatmamış
	prospective		sıralatmayacak
personal participle	non-prospective		sıralatmadığım	sıralatmadığın	sıralatmadığı	sıralatmadığımız	sıralatmadığınız	sıralatmadıkları
	prospective		sıralatmayacağım	sıralatmayacağın	sıralatmayacağı	sıralatmayacağımız	sıralatmayacağınız	sıralatmayacakları
verbal noun			sıralatmama
way of doing			sıralatmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sıralatmam	sıralatmazsın	sıralatmaz	sıralatmayız	sıralatmazsınız	sıralatmazlar
		imperfective	sıralatmıyorum	sıralatmıyorsun	sıralatmıyor	sıralatmıyoruz	sıralatmıyorsunuz	sıralatmıyorlar
	past	perfective	sıralatmadım	sıralatmadın	sıralatmadı	sıralatmadık	sıralatmadınız	sıralatmadılar
		imperfective	sıralatmıyordum	sıralatmıyordun	sıralatmıyordu	sıralatmıyorduk	sıralatmıyordunuz	sıralatmıyorlardı
	future		sıralatmayacağım	sıralatmayacaksın	sıralatmayacak	sıralatmayacağız	sıralatmayacaksınız	sıralatmayacaklar
inferential	perfective		sıralatmamışım	sıralatmamışsın	sıralatmamış	sıralatmamışız	sıralatmamışsınız	sıralatmamışlar
	aorist		sıralatmazmışım	sıralatmazmışsın	sıralatmazmış	sıralatmazmışız	sıralatmazmışsınız	sıralatmazlarmış
	imperfective		sıralatmıyormuşum	sıralatmıyormuşsun	sıralatmıyormuş	sıralatmıyormuşuz	sıralatmıyormuşsunuz	sıralatmıyorlarmış
conditional	simple		sıralatmasam	sıralatmasan	sıralatmasa	sıralatmasak	sıralatmasanız	sıralatmasalar
	perfective		sıralatmasaydım	sıralatmasaydın	sıralatmasaydı	sıralatmasaydık	sıralatmasaydınız	sıralatmasaydılar
optative			sıralatmayayım	sıralatmayasın	sıralatmaya	sıralatmayalım	sıralatmayasınız	sıralatmayalar
progressive			sıralatmamaktayım	sıralatmamaktasın	sıralatmamakta	sıralatmamaktayız	sıralatmamaktasınız	sıralatmamaktalar
necessitative			sıralatmamalıyım	sıralatmamalısın	sıralatmamalı	sıralatmamalıyız	sıralatmamalısınız	sıralatmamalılar
imperative				sıralatma	sıralatmasın		sıralatmayın	sıralatmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sıralatmaz mıyım?	sıralatmaz mısın?	sıralatmaz mı?	sıralatmaz mıyız?	sıralatmaz mısınız?	sıralatmazlar mı?
		imperfective	sıralatmıyor muyum?	sıralatmıyor musun?	sıralatmıyor mu?	sıralatmıyor muyuz?	sıralatmıyor musunuz?	sıralatmıyorlar mı?
	past	perfective	sıralatmadım mı?	sıralatmadın mı?	sıralatmadı mı?	sıralatmadık mı?	sıralatmadınız mı?	sıralatmadılar mı?
		imperfective	sıralatmıyor muydum?	sıralatmıyor muydun?	sıralatmıyor muydu?	sıralatmıyor muyduk?	sıralatmıyor muydunuz?	sıralatmıyorlar mıydı?
	future		sıralatmayacak mıyım?	sıralatmayacak mısın?	sıralatmayacak mı?	sıralatmayacak mıyız?	sıralatmayacak mısınız?	sıralatmayacaklar mı?
inferential	perfective		sıralatmamış mıyım?	sıralatmamış mısın?	sıralatmamış mı?	sıralatmamış mıyız?	sıralatmamış mısınız?	sıralatmamışlar mı?
	aorist		sıralatmaz mıymışım?	sıralatmaz mıymışsın?	sıralatmaz mıymış?	sıralatmaz mıymışız?	sıralatmaz mıymışsınız?	sıralatmazlar mıymış?
	imperfective		sıralatmıyor muymuşum?	sıralatmıyor muymuşsun?	sıralatmıyor muymuş?	sıralatmıyor muymuşuz?	sıralatmıyor muymuşsunuz?	sıralatmıyorlar mıymış?
conditional	simple		sıralatmasam mı?	sıralatmasan mı?	sıralatmasa mı?	sıralatmasak mı?	sıralatmasanız mı?	sıralatmasalar mı?
	perfective		sıralatmasa mıydım?	sıralatmasa mıydın?	sıralatmasa mıydı?	sıralatmasa mıydık?	sıralatmasa mıydınız?	sıralatmasalar mıydı?
progressive			sıralatmamakta mıyım?	sıralatmamakta mısın?	sıralatmamakta mı?	sıralatmamakta mıyız?	sıralatmamakta mısınız?	sıralatmamaktalar mı?
necessitative			sıralatmamalı mıyım?	sıralatmamalı mısın?	sıralatmamalı mı?	sıralatmamalı mıyız?	sıralatmamalı mısınız?	sıralatmamalılar mı?

Related terms

• sıralamak
• sıralattırmak

 

Further reading

• “sıralatmak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu