satur

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:09, 18 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Aromanian

Alternative forms

Etymology

From Latin saturō. Compare Romanian sătura, satur.

Verb

satur (third-person singular present saturã, past participle sãturatã)

  1. I satiate, sate, satisfy.

Dalmatian

Etymology

From Latin saltāre, present active infinitive of saltō.

Verb

satur

  1. to jump

Latin

Etymology

From satis.

Pronunciation

Adjective

satur (feminine satura, neuter saturum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -ur)

  1. full, sated
  2. well-fed, replete
  3. saturated

Declension

First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -ur).

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative satur satura saturum saturī saturae satura
Genitive saturī saturae saturī saturōrum saturārum saturōrum
Dative saturō saturō saturīs
Accusative saturum saturam saturum saturōs saturās satura
Ablative saturō saturā saturō saturīs
Vocative satur satura saturum saturī saturae satura

Derived terms

Descendants

  • Italian: saturo

References

  • satur”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • satur”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • satur in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.