serenitas
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From serēnus (“serene”) + -tās.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): [sɛˈreː.nɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seˈrɛː.ni.t̪as]
Noun
[edit]serēnitās f (genitive serēnitātis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | serēnitās | serēnitātēs |
| genitive | serēnitātis | serēnitātum |
| dative | serēnitātī | serēnitātibus |
| accusative | serēnitātem | serēnitātēs |
| ablative | serēnitāte | serēnitātibus |
| vocative | serēnitās | serēnitātēs |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- Aromanian: sirinãtati
- Catalan: serenitat
- English: serenity
- French: sérénité
- Galician: serenidade
- Italian: serenità
- Occitan: serenitat
- Portuguese: serenidade
- Romanian: seninătate
- Spanish: serenidad
References
[edit]- “serenitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “serenitas”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "serenitas", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “serenitas”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.