sierota

See also: Sierota

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish sirota, from Proto-Slavic *sirota, from *sirъ + *-ota.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕɛˈrɔ.ta/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔta
• Syllabification: sie‧ro‧ta

Noun

sierota f (diminutive sierotka)

1. orphan (child whose parents have died)
2. (colloquial, derogatory) a clumsy or inept person; an oaf; a blunderer

   Synonyms: see Thesaurus:niezdara

Declension

Declension of sierota

	singular	plural
nominative	sierota	sieroty
genitive	sieroty	sierot/sierót
dative	sierocie	sierotom
accusative	sierotę	sieroty
instrumental	sierotą	sierotami
locative	sierocie	sierotach
vocative	sieroto	sieroty

Related terms

• osierocić
• sierociniec
• sieroctwo
• sierocy

 

Further reading

• sierota in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sierota in Polish dictionaries at PWN