simahtaa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

From simeä (dark, turbid) (dialectal) +‎ -ahtaa (root is a variant of samea); probably also influenced by sammua, sammahtaa.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsimɑhtɑːˣ/, [ˈs̠imɑ̝xt̪ɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -imɑhtɑː
  • Syllabification(key): si‧mah‧taa

Verb[edit]

simahtaa (informal)

  1. (intransitive) to doze off, to nod off
  2. (intransitive) to pass out

Conjugation[edit]

Inflection of simahtaa (Kotus type 53*F/muistaa, t-d gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. simahdan en simahda 1st sing. olen simahtanut en ole simahtanut
2nd sing. simahdat et simahda 2nd sing. olet simahtanut et ole simahtanut
3rd sing. simahtaa ei simahda 3rd sing. on simahtanut ei ole simahtanut
1st plur. simahdamme emme simahda 1st plur. olemme simahtaneet emme ole simahtaneet
2nd plur. simahdatte ette simahda 2nd plur. olette simahtaneet ette ole simahtaneet
3rd plur. simahtavat eivät simahda 3rd plur. ovat simahtaneet eivät ole simahtaneet
passive simahdetaan ei simahdeta passive on simahdettu ei ole simahdettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. simahdin en simahtanut 1st sing. olin simahtanut en ollut simahtanut
2nd sing. simahdit et simahtanut 2nd sing. olit simahtanut et ollut simahtanut
3rd sing. simahti ei simahtanut 3rd sing. oli simahtanut ei ollut simahtanut
1st plur. simahdimme emme simahtaneet 1st plur. olimme simahtaneet emme olleet simahtaneet
2nd plur. simahditte ette simahtaneet 2nd plur. olitte simahtaneet ette olleet simahtaneet
3rd plur. simahtivat eivät simahtaneet 3rd plur. olivat simahtaneet eivät olleet simahtaneet
passive simahdettiin ei simahdettu passive oli simahdettu ei ollut simahdettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. simahtaisin en simahtaisi 1st sing. olisin simahtanut en olisi simahtanut
2nd sing. simahtaisit et simahtaisi 2nd sing. olisit simahtanut et olisi simahtanut
3rd sing. simahtaisi ei simahtaisi 3rd sing. olisi simahtanut ei olisi simahtanut
1st plur. simahtaisimme emme simahtaisi 1st plur. olisimme simahtaneet emme olisi simahtaneet
2nd plur. simahtaisitte ette simahtaisi 2nd plur. olisitte simahtaneet ette olisi simahtaneet
3rd plur. simahtaisivat eivät simahtaisi 3rd plur. olisivat simahtaneet eivät olisi simahtaneet
passive simahdettaisiin ei simahdettaisi passive olisi simahdettu ei olisi simahdettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. simahda älä simahda 2nd sing.
3rd sing. simahtakoon älköön simahtako 3rd sing. olkoon simahtanut älköön olko simahtanut
1st plur. simahtakaamme älkäämme simahtako 1st plur.
2nd plur. simahtakaa älkää simahtako 2nd plur.
3rd plur. simahtakoot älkööt simahtako 3rd plur. olkoot simahtaneet älkööt olko simahtaneet
passive simahdettakoon älköön simahdettako passive olkoon simahdettu älköön olko simahdettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. simahtanen en simahtane 1st sing. lienen simahtanut en liene simahtanut
2nd sing. simahtanet et simahtane 2nd sing. lienet simahtanut et liene simahtanut
3rd sing. simahtanee ei simahtane 3rd sing. lienee simahtanut ei liene simahtanut
1st plur. simahtanemme emme simahtane 1st plur. lienemme simahtaneet emme liene simahtaneet
2nd plur. simahtanette ette simahtane 2nd plur. lienette simahtaneet ette liene simahtaneet
3rd plur. simahtanevat eivät simahtane 3rd plur. lienevät simahtaneet eivät liene simahtaneet
passive simahdettaneen ei simahdettane passive lienee simahdettu ei liene simahdettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st simahtaa present simahtava simahdettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st simahtaakseni simahtaaksemme
2nd simahtaaksesi simahtaaksenne
3rd simahtaakseen
simahtaaksensa
past simahtanut simahdettu
2nd inessive2 simahtaessa simahdettaessa agent3 simahtama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st simahtaessani simahtaessamme
2nd simahtaessasi simahtaessanne
3rd simahtaessaan
simahtaessansa
negative simahtamaton
instructive simahtaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form simahtaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive simahtamassa
elative simahtamasta
illative simahtamaan
adessive simahtamalla
abessive simahtamatta
instructive simahtaman simahdettaman
4th4 verbal noun simahtaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st simahtamaisillani simahtamaisillamme
2nd simahtamaisillasi simahtamaisillanne
3rd simahtamaisillaan
simahtamaisillansa

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Anagrams[edit]