simultas

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 11:23, 4 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From simul, thus originally "a coming together", "encounter of two persons or parties". Confer with similitās.

Pronunciation

Noun

simultās f (genitive simultātis); third declension

  1. hostile encounter of two persons or parties
  2. dissension, enmity, rivalry, feud, jealousy, grudge
  3. hatred, animosity

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative simultās simultātēs
Genitive simultātis simultātum
Dative simultātī simultātibus
Accusative simultātem simultātēs
Ablative simultāte simultātibus
Vocative simultās simultātēs

References

  • simultas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • simultas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • simultas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • simultas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • relations are strained between us: in simultate cum aliquo sum