sitkain
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Finnic *sicka-.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
sitkain
- (dialectal) a strip of land to be sowed
- (dialectal) a marker for such an area
- a part of a seed drill that makes a groove for the wheel
Declension[edit]
Inflection of sitkain (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sitkain | sitkaimet | ||
genitive | sitkaimen | sitkaimien sitkainten | ||
partitive | sitkainta | sitkaimia | ||
illative | sitkaimeen | sitkaimiin | ||
singular | plural | |||
nominative | sitkain | sitkaimet | ||
accusative | nom. | sitkain | sitkaimet | |
gen. | sitkaimen | |||
genitive | sitkaimen | sitkaimien sitkainten | ||
partitive | sitkainta | sitkaimia | ||
inessive | sitkaimessa | sitkaimissa | ||
elative | sitkaimesta | sitkaimista | ||
illative | sitkaimeen | sitkaimiin | ||
adessive | sitkaimella | sitkaimilla | ||
ablative | sitkaimelta | sitkaimilta | ||
allative | sitkaimelle | sitkaimille | ||
essive | sitkaimena | sitkaimina | ||
translative | sitkaimeksi | sitkaimiksi | ||
abessive | sitkaimetta | sitkaimitta | ||
instructive | — | sitkaimin | ||
comitative | See the possessive forms below. |