skulda
Gothic
Romanization
skulda
- Romanization of 𐍃𐌺𐌿𐌻𐌳𐌰
Icelandic
Pronunciation
Verb
skulda (weak verb, third-person singular past indicative skuldaði, supine skuldað)
- (ditransitive verb, governs the dative and the accusative) to owe somebody something
- Þú skuldar mér kók.
- You owe me a coke.
- Þú skuldar mér kók.
Conjugation
skulda — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að skulda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skuldað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skuldandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skulda | við skuldum | present (nútíð) |
ég skuldi | við skuldum |
| þú skuldar | þið skuldið | þú skuldir | þið skuldið | ||
| hann, hún, það skuldar | þeir, þær, þau skulda | hann, hún, það skuldi | þeir, þær, þau skuldi | ||
| past (þátíð) |
ég skuldaði | við skulduðum | past (þátíð) |
ég skuldaði | við skulduðum |
| þú skuldaðir | þið skulduðuð | þú skuldaðir | þið skulduðuð | ||
| hann, hún, það skuldaði | þeir, þær, þau skulduðu | hann, hún, það skuldaði | þeir, þær, þau skulduðu | ||
| imperative (boðháttur) |
skulda (þú) | skuldið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skuldaðu | skuldiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að skuldast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skuldast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skuldandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skuldast | við skuldumst | present (nútíð) |
ég skuldist | við skuldumst |
| þú skuldast | þið skuldist | þú skuldist | þið skuldist | ||
| hann, hún, það skuldast | þeir, þær, þau skuldast | hann, hún, það skuldist | þeir, þær, þau skuldist | ||
| past (þátíð) |
ég skuldaðist | við skulduðumst | past (þátíð) |
ég skuldaðist | við skulduðumst |
| þú skuldaðist | þið skulduðust | þú skuldaðist | þið skulduðust | ||
| hann, hún, það skuldaðist | þeir, þær, þau skulduðust | hann, hún, það skuldaðist | þeir, þær, þau skulduðust | ||
| imperative (boðháttur) |
skuldast (þú) | skuldist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skuldastu | skuldisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skuldaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skuldaður | skulduð | skuldað | skuldaðir | skuldaðar | skulduð | |
| accusative (þolfall) |
skuldaðan | skuldaða | skuldað | skuldaða | skuldaðar | skulduð | |
| dative (þágufall) |
skulduðum | skuldaðri | skulduðu | skulduðum | skulduðum | skulduðum | |
| genitive (eignarfall) |
skuldaðs | skuldaðrar | skuldaðs | skuldaðra | skuldaðra | skuldaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skuldaði | skuldaða | skuldaða | skulduðu | skulduðu | skulduðu | |
| accusative (þolfall) |
skuldaða | skulduðu | skuldaða | skulduðu | skulduðu | skulduðu | |
| dative (þágufall) |
skuldaða | skulduðu | skuldaða | skulduðu | skulduðu | skulduðu | |
| genitive (eignarfall) |
skuldaða | skulduðu | skuldaða | skulduðu | skulduðu | skulduðu | |
Derived terms
Related terms
Norwegian Nynorsk
Noun
skulda f