slakna

Icelandic[edit]

slakna (weak verb, third-person singular past indicative slaknaði, supine slaknað)

slakna — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að slakna
supine (sagnbót)		slaknað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slaknandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slakna	við slöknum	present (nútíð)	ég slakni	við slöknum
	þú slaknar	þið slaknið		þú slaknir	þið slaknið
	hann, hún, það slaknar	þeir, þær, þau slakna		hann, hún, það slakni	þeir, þær, þau slakni

past (þátíð)	ég slaknaði	við slöknuðum	past (þátíð)	ég slaknaði	við slöknuðum
	þú slaknaðir	þið slöknuðuð		þú slaknaðir	þið slöknuðuð
	hann, hún, það slaknaði	þeir, þær, þau slöknuðu		hann, hún, það slaknaði	þeir, þær, þau slöknuðu

imperative (boðháttur)	slakna (þú)	slaknið (þið)
	slaknaðu	slakniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

slak (“slack”) +‎ -na (“-en”)

slakna (present slaknar, preterite slaknade, supine slaknat, imperative slakna)

to slacken (become (more) slack)
(figuratively) to lose strength or determination, to falter
Han slaknade på upploppet
He faltered on the home stretch
(of a penis) to become flaccid, to go soft
to have the penis become flaccid, to go soft

Conjugation of slakna (weak)

	Active		Passive
Infinitive	slakna		—
Supine	slaknat		—
Imperative	slakna		—
Imper. plural¹	slaknen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	slaknar	slaknade	—	—
Ind. plural¹	slakna	slaknade	—	—
Subjunctive²	slakne	slaknade	—	—
	Participles
Present participle	slaknande
Past participle	slaknad
¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.