snökta
Icelandic
Etymology
Pronunciation
Verb
snökta (weak verb, third-person singular past indicative snökti, supine snökt)
- (intransitive) to sob, to whimper
- Synonym: kjökra
Conjugation
snökta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að snökta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
snökt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
snöktandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég snökti | við snöktum | present (nútíð) |
ég snökti | við snöktum |
| þú snöktir | þið snöktið | þú snöktir | þið snöktið | ||
| hann, hún, það snöktir | þeir, þær, þau snökta | hann, hún, það snökti | þeir, þær, þau snökti | ||
| past (þátíð) |
ég snökti | við snöktum | past (þátíð) |
ég snökti | við snöktum |
| þú snöktir | þið snöktuð | þú snöktir | þið snöktuð | ||
| hann, hún, það snökti | þeir, þær, þau snöktu | hann, hún, það snökti | þeir, þær, þau snöktu | ||
| imperative (boðháttur) |
snökt (þú) | snöktið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snöktu | snöktiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að snöktast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
snökst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
snöktandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég snöktist | við snöktumst | present (nútíð) |
ég snöktist | við snöktumst |
| þú snöktist | þið snöktist | þú snöktist | þið snöktist | ||
| hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktast | hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktist | ||
| past (þátíð) |
ég snöktist | við snöktumst | past (þátíð) |
ég snöktist | við snöktumst |
| þú snöktist | þið snöktust | þú snöktist | þið snöktust | ||
| hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktust | hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktust | ||
| imperative (boðháttur) |
snökst (þú) | snöktist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snökstu | snöktisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
snöktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
snöktur | snökt | snökt | snöktir | snöktar | snökt | |
| accusative (þolfall) |
snöktan | snökta | snökt | snökta | snöktar | snökt | |
| dative (þágufall) |
snöktum | snöktri | snöktu | snöktum | snöktum | snöktum | |
| genitive (eignarfall) |
snökts | snöktrar | snökts | snöktra | snöktra | snöktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
snökti | snökta | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
| accusative (þolfall) |
snökta | snöktu | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
| dative (þágufall) |
snökta | snöktu | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
| genitive (eignarfall) |
snökta | snöktu | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
Derived terms
- snökt (“sob, whimper”)