snorkelaar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From snorkel +‎ -aar.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsnɔr.kəˌlaːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: snor‧ke‧laar

Noun

[edit]

snorkelaar m (plural snorkelaars)

  1. A snorkeller.