spurcăciune
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
From spurca + -ciune. Compare also Italian sporcaccione.
Noun[edit]
spurcăciune f (plural spurcăciuni)
Declension[edit]
Declension of spurcăciune
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) spurcăciune | spurcăciunea | (niște) spurcăciuni | spurcăciunile |
genitive/dative | (unei) spurcăciuni | spurcăciunii | (unor) spurcăciuni | spurcăciunilor |
vocative | spurcăciune, spurcăciuneo | spurcăciunilor |