stradać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *stradati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /stradat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /stradat͡ɕ/

Verb

[edit]

stradać pf

  1. (attested in Greater Poland) to be bereft, to be deprived of something
    • 1960 [1390-1447], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 865, Pyzdry:
      Yakom nye poby[ł] Mychalowy ganszy... any gych othe mnye stradze
      [Jakom nie pobi[ł] Michałowi gęsi... ani jich ote mnie stradze]
  2. (attested in Greater Poland) to become poor
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski[1], Greater Poland, pages 33, 10:
      Bogaczy sø stradaly (divites eguerunt) y laczny byly
      [Bogaci są stradali (divites eguerunt) i łaczni byli]
  3. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. to deprive someone of something; to take away
      • 1874-1891 [xv p. post.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[2], [3], [4], volume XXV, page 183:
        Quid michi misero imputastis, quod coronam glorie per malum tactum me priuastis stradaliscze
        [Quid michi misero imputastis, quod coronam glorie per malum tactum me priuastis stradaliście]

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
noun
adjective

Descendants

[edit]
  • Polish: (obsolete) stradać

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “stradać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN