sujet

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Sujet

French[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /sy.ʒɛ/
  • (file)

Etymology 1[edit]

Borrowed from Latin subiectus.

Adjective[edit]

sujet (feminine sujette, masculine plural sujets, feminine plural sujettes)

  1. subject
    sujet àsubject to

Etymology 2[edit]

Borrowed from Latin subiectum.

Noun[edit]

sujet m (plural sujets)

  1. subject (in a monarchy)
  2. (grammar) subject
  3. subject (topic, theme)
  4. cause, reason
  5. exam paper (on which the questions or tasks of an examination are written)
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Macedonian: сиже́ (sižé)
  • Russian: сюже́т (sjužét)
  • Serbo-Croatian: sìžē, сѝже̄
  • Slovak: sujet
  • Turkish: süje

Further reading[edit]

Anagrams[edit]

Norman[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin subiectum.

Noun[edit]

sujet m (plural sujets)

  1. (Jersey, grammar) subject

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French sujet.

Noun[edit]

sujet n (plural sujeturi)

  1. (dated) subject (topic)

Declension[edit]

Slovak[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French sujet, compare Russian сюже́т (sjužét).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsyʒɛ/, /ˈsyʒɛt/, /ˈsuʒɛt/

Noun[edit]

sujet m inan (genitive singular sujetu, nominative plural sujety, genitive plural sujetov, declension pattern of dub)

  1. (literary studies) plot
    Synonym: dej

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • sujet”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024