surrepticius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From surreptus +‎ -īcius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

surreptīcius (feminine surreptīcia, neuter surreptīcium); first/second-declension adjective

  1. stolen, clandestine

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative surreptīcius surreptīcia surreptīcium surreptīciī surreptīciae surreptīcia
Genitive surreptīciī surreptīciae surreptīciī surreptīciōrum surreptīciārum surreptīciōrum
Dative surreptīciō surreptīciō surreptīciīs
Accusative surreptīcium surreptīciam surreptīcium surreptīciōs surreptīciās surreptīcia
Ablative surreptīciō surreptīciā surreptīciō surreptīciīs
Vocative surreptīcie surreptīcia surreptīcium surreptīciī surreptīciae surreptīcia

Descendants[edit]

References[edit]