synchronistyczny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of English synchronistic +‎ -ny.[1] By surface analysis, synchronizm +‎ -yczny.[2] First attested in 1821.[3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /sɘŋ.xrɔ.ɲisˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: syn‧chro‧nis‧tycz‧ny

Adjective

[edit]

synchronistyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) synchronistic (of or pertaining to synchronism; arranged according to correspondence in time)
    tablica synchronistycznasynchronistic table

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “synchronistyczny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “synchronistyczny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  3. ^ Feliks Bentkowski (1821) Wstęp do historyi powszechnéy (in Polish), page 6

Further reading

[edit]