temiz

See also: Temiz

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish تمیز (temiz), from Arabic تَمْيِيز (tamyīz). Doublet of temyiz.

Pronunciation

• IPA^(key): /te.miz/

• Audio:

  (file)

Adjective

temiz (intensive tertemiz)

1. clean
2. neat
3. pure

Declension

Predicative forms of temiz

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	temizim	temiz miyim?
sen (you are)	temizsin	temiz misin?
o (he/she/it is)	temiz / temizdir	temiz mi?
biz (we are)	temiziz	temiz miyiz?
siz (you are)	temizsiniz	temiz misiniz?
onlar (they are)	temiz(ler)	temiz(ler) mi?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	temizdim	temiz miydim?
sen (you were)	temizdin	temiz miydin?
o (he/she/it was)	temizdi	temiz miydi?
biz (we were)	temizdik	temiz miydik?
siz (you were)	temizdiniz	temiz miydiniz?
onlar (they were)	temizdiler	temiz miydiler?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	temizmişim	temiz miymişim?
sen (you were)	temizmişsin	temiz miymişsin?
o (he/she/it was)	temizmiş	temiz miymiş?
biz (we were)	temizmişiz	temiz miymişiz?
siz (you were)	temizmişsiniz	temiz miymişsiniz?
onlar (they were)	temizmişler	temiz miymişler?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	temizsem	temiz miysem?
sen (if you)	temizsen	temiz miysen?
o (if he/she/it)	temizse	temiz miyse?
biz (if we)	temizsek	temiz miysek?
siz (if you)	temizseniz	temiz miyseniz?
onlar (if they)	temizseler	temiz miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Synonyms

• arı
• pak
• münezzeh
• hijyen
• hijyenik

Derived terms

• temizlik
• temizleme
• temizlemek
• temizlenmek

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “temiz”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “تمیز”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 595
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN