temja

Faroese

Etymology

(deprecated template usage) From Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.

Verb

temja (third person singular past indicative tamdi, third person plural past indicative tamt, supine tamt)

1. to tame

Conjugation

Conjugation of temja (group v-18)
infinitive	temja
supine	tamt
participle (a7)1	temjandi	tamdur
	present	past
first singular	temji	tamdi
second singular	temur	tamdi
third singular	temur	tamdi
plural	temja	tamdu
	imperative
singular	tem!
plural	temjið!
1Only the past participle being declined.

Related terms

• tamur

---

Icelandic

Etymology

(deprecated template usage) From Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰɛmja/

  Rhymes: -ɛmja

Verb

temja (weak verb, third-person singular past indicative tamdi, supine tamið)

1. to tame
2. to train, to break in (a horse)

Conjugation

temja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að temja
supine (sagnbót)		tamið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		temjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tem	við temjum	present (nútíð)	ég temji	við temjum
	þú temur	þið temjið		þú temjir	þið temjið
	hann, hún, það temur	þeir, þær, þau temja		hann, hún, það temji	þeir, þær, þau temji
past (þátíð)	ég tamdi	við tömdum	past (þátíð)	ég temdi	við temdum
	þú tamdir	þið tömduð		þú temdir	þið temduð
	hann, hún, það tamdi	þeir, þær, þau tömdu		hann, hún, það temdi	þeir, þær, þau temdu
imperative (boðháttur)	tem (þú)	temjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	temdu	temjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

temjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að temjast
supine (sagnbót)		tamist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		temjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég temst	við temjumst	present (nútíð)	ég temjist	við temjumst
	þú temst	þið temjist		þú temjist	þið temjist
	hann, hún, það temst	þeir, þær, þau temjast		hann, hún, það temjist	þeir, þær, þau temjist
past (þátíð)	ég tamdist	við tömdumst	past (þátíð)	ég temdist	við temdumst
	þú tamdist	þið tömdust		þú temdist	þið temdust
	hann, hún, það tamdist	þeir, þær, þau tömdust		hann, hún, það temdist	þeir, þær, þau temdust
imperative (boðháttur)	temst (þú)	temist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	temstu	temisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

taminn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	taminn	tamin	tamið		tamdir	tamdar	tamin
accusative (þolfall)	taminn	tamda	tamið		tamda	tamdar	tamin
dative (þágufall)	tömdum	taminni	tömdu		tömdum	tömdum	tömdum
genitive (eignarfall)	tamins	taminnar	tamins		taminna	taminna	taminna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tamdi	tamda	tamda		tömdu	tömdu	tömdu
accusative (þolfall)	tamda	tömdu	tamda		tömdu	tömdu	tömdu
dative (þágufall)	tamda	tömdu	tamda		tömdu	tömdu	tömdu
genitive (eignarfall)	tamda	tömdu	tamda		tömdu	tömdu	tömdu

Related terms

• tamur

---

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• temje

Etymology

From Old Norse temja

Verb

temja (present tense tem, past tense tamde, past participle tamt, passive infinitive temjast, present participle temjande, imperative tem)

1. to tame (something)

Related terms

• tam

See also

• temme (Bokmål)

References

• “temja” in The Nynorsk Dictionary.