triformis
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From trēs (“three”) + -fōrmis (“having the form of”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /triˈfoːr.mis/, [t̪rɪˈfoːrmɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /triˈfor.mis/, [t̪riˈfɔrmis]
Adjective
[edit]trifōrmis (neuter trifōrme); third-declension two-termination adjective
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | trifōrmis | trifōrme | trifōrmēs | trifōrmia | |
genitive | trifōrmis | trifōrmium | |||
dative | trifōrmī | trifōrmibus | |||
accusative | trifōrmem | trifōrme | trifōrmēs trifōrmīs |
trifōrmia | |
ablative | trifōrmī | trifōrmibus | |||
vocative | trifōrmis | trifōrme | trifōrmēs | trifōrmia |
Descendants
[edit]References
[edit]- “triformis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “triformis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- triformis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.