ucirać
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
From utrzeć + -ać. First attested in the middle of the 15th century.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
ucirać impf (perfective utrzeć)
- to rub off; to dry (to remove moisture by rubbing with something dry)
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 319:
- Począla lzamy yego svyate nogy vmyvacz y vczyrayącz vloszy svoymy glovy (capillis... tergebat Luc 7, 38)
- [Poczęła łzami jego święte nogi umywać i ucirając włosy swoimi głowy (capillis... tergebat Luc 7, 38)]
- to scrape clean (scraping, to remove dirt, to cleanse)
- 1874-1891 [1454], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XLVII, page 353:
- Vnde dicitur, quod testa vlg. scorlupa saniem vlg. gnoy morborum radebat vlg. vczyral (sc. Job), sedens in sterquilinio (Job 2, 8)
- [Vnde dicitur, quod testa vlg. scorlupa saniem vlg. gnoj morborum radebat vlg. ucirał (sc. Job), sedens in sterquilinio (Job 2, 8)]
- to pet, to rub affectionately, to fawn
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 138:
- Lyzącz yego svyąte rące, czalvyacz y vczyrayącz yego nogy (extergendo pedes suos), szyą y (leg. są ji, sc. Jesukrysta) czczyly (sc. lwowie)
- [Liżąc jego święte ręce, całując i ucirając jego nogi (extergendo pedes suos), są ji (sc. Jesukrysta) ćcili (sc. lwowie)]
Derived terms[edit]
nouns
Descendants[edit]
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ucirać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN