uitschrijven

Dutch

Etymology

From uit +‎ schrijven.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitschrijven

1. to unsubscribe, deregister (e.g. from a membership, course, ...)
2. to completely write down (e.g. a lesson, a passage of text)
3. to write out (a cheque)
4. to call out (a meeting), summon
5. to give one the opportunity to participate in

Conjugation

Conjugation of uitschrijven (strong class 1, separable)
infinitive	uitschrijven
past singular	schreef uit
past participle	uitgeschreven
infinitive	uitschrijven
gerund	uitschrijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schrijf uit	schreef uit	uitschrijf	uitschreef
2nd person sing. (jij)	schrijft uit, schrijf uit2	schreef uit	uitschrijft	uitschreef
2nd person sing. (u)	schrijft uit	schreef uit	uitschrijft	uitschreef
2nd person sing. (gij)	schrijft uit	schreeft uit	uitschrijft	uitschreeft
3rd person singular	schrijft uit	schreef uit	uitschrijft	uitschreef
plural	schrijven uit	schreven uit	uitschrijven	uitschreven
subjunctive sing.1	schrijve uit	schreve uit	uitschrijve	uitschreve
subjunctive plur.1	schrijven uit	schreven uit	uitschrijven	uitschreven
imperative sing.	schrijf uit
imperative plur.1	schrijft uit
participles	uitschrijvend	uitgeschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• schrijven uit