unicornuus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From ūnus (“one”) + cornū (“horn”) + -us.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /uː.niˈkor.nu.us/, [uːnɪˈkɔrnuʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /u.niˈkor.nu.us/, [uniˈkɔrnuːs]
Noun[edit]
ūnicornuus m (genitive ūnicornuī); second declension
Declension[edit]
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ūnicornuus | ūnicornuī |
Genitive | ūnicornuī | ūnicornuōrum |
Dative | ūnicornuō | ūnicornuīs |
Accusative | ūnicornuum | ūnicornuōs |
Ablative | ūnicornuō | ūnicornuīs |
Vocative | ūnicornue | ūnicornuī |
References[edit]
- “unicornuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press