uykulu uykulu

Turkish

Etymology

Reduplication of uykulu (“sleepy”), from uyku (“sleep”) +‎ -lu.

Pronunciation

• IPA^(key): /uj.kuˈɫu.uj.kuˈɫu/
• Hyphenation: uy‧ku‧lu‧uy‧ku‧lu

Adverb

uykulu uykulu

1. sleepily, with sleep drowsiness

Related terms

• deliksiz uyku
• ebedî uyku
• tavşan uykusu
• uyku semesi
• uyku sersemi

 

Further reading

• “uykulu uykulu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu