véla
Icelandic
Verb
véla (weak verb, third-person singular past indicative vélaði, supine vélað)
- (transitive, with accusative) to deceive, to beguile, to trick
Conjugation
véla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að véla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vélað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vélandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég véla | við vélum | present (nútíð) |
ég véli | við vélum |
| þú vélar | þið vélið | þú vélir | þið vélið | ||
| hann, hún, það vélar | þeir, þær, þau véla | hann, hún, það véli | þeir, þær, þau véli | ||
| past (þátíð) |
ég vélaði | við véluðum | past (þátíð) |
ég vélaði | við véluðum |
| þú vélaðir | þið véluðuð | þú vélaðir | þið véluðuð | ||
| hann, hún, það vélaði | þeir, þær, þau véluðu | hann, hún, það vélaði | þeir, þær, þau véluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
véla (þú) | vélið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vélaðu | véliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að vélast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vélast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vélandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég vélast | við vélumst | present (nútíð) |
ég vélist | við vélumst |
| þú vélast | þið vélist | þú vélist | þið vélist | ||
| hann, hún, það vélast | þeir, þær, þau vélast | hann, hún, það vélist | þeir, þær, þau vélist | ||
| past (þátíð) |
ég vélaðist | við véluðumst | past (þátíð) |
ég vélaðist | við véluðumst |
| þú vélaðist | þið véluðust | þú vélaðist | þið véluðust | ||
| hann, hún, það vélaðist | þeir, þær, þau véluðust | hann, hún, það vélaðist | þeir, þær, þau véluðust | ||
| imperative (boðháttur) |
vélast (þú) | vélist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vélastu | vélisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vélaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
vélaður | véluð | vélað | vélaðir | vélaðar | véluð | |
| accusative (þolfall) |
vélaðan | vélaða | vélað | vélaða | vélaðar | véluð | |
| dative (þágufall) |
véluðum | vélaðri | véluðu | véluðum | véluðum | véluðum | |
| genitive (eignarfall) |
vélaðs | vélaðrar | vélaðs | vélaðra | vélaðra | vélaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
vélaði | vélaða | vélaða | véluðu | véluðu | véluðu | |
| accusative (þolfall) |
vélaða | véluðu | vélaða | véluðu | véluðu | véluðu | |
| dative (þágufall) |
vélaða | véluðu | vélaða | véluðu | véluðu | véluðu | |
| genitive (eignarfall) |
vélaða | véluðu | vélaða | véluðu | véluðu | véluðu | |