venalicius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /u̯eː.naːˈli.ki.us/, [u̯eːnäːˈlʲɪkiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ve.naˈli.t͡ʃi.us/, [venäˈliːt͡ʃius]
Adjective[edit]
vēnālicius (feminine vēnālicia, neuter vēnālicium); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vēnālicius | vēnālicia | vēnālicium | vēnāliciī | vēnāliciae | vēnālicia | |
Genitive | vēnāliciī | vēnāliciae | vēnāliciī | vēnāliciōrum | vēnāliciārum | vēnāliciōrum | |
Dative | vēnāliciō | vēnāliciō | vēnāliciīs | ||||
Accusative | vēnālicium | vēnāliciam | vēnālicium | vēnāliciōs | vēnāliciās | vēnālicia | |
Ablative | vēnāliciō | vēnāliciā | vēnāliciō | vēnāliciīs | |||
Vocative | vēnālicie | vēnālicia | vēnālicium | vēnāliciī | vēnāliciae | vēnālicia |
Related terms[edit]
Noun[edit]
vēnālicius m (genitive vēnāliciī or vēnālicī); second declension
Declension[edit]
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vēnālicius | vēnāliciī |
Genitive | vēnāliciī vēnālicī1 |
vēnāliciōrum |
Dative | vēnāliciō | vēnāliciīs |
Accusative | vēnālicium | vēnāliciōs |
Ablative | vēnāliciō | vēnāliciīs |
Vocative | vēnālicie | vēnāliciī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Synonyms[edit]
References[edit]
- “venalicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “venalicius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- venalicius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ Leumann, Manu. 1918. Die Adjektiva auf -ī̆cius. Glotta 9. 137.