veturi

Esperanto

Etymology

Borrowed from French voiturer or voiture +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [veˈturi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uri
• Hyphenation: ve‧tu‧ri

Verb

veturi (present veturas, past veturis, future veturos, conditional veturus, volitive veturu)

1. To go by vehicle; to ride (around); to travel.
   • 1905, L. L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto‎^[1], Ekzercaro‎^[2]:

     Kiam mi ien veturas, mi neniam prenas kun mi multon da pakaĵo.

     When I travel somewhere, I never take with me a lot of baggage.

   • 1983, Claude Piron, Gerda malaperis!, chapter 15.

     Nu, mi veturis al la urbocentro kun tiu junulo.

     Well, I went downtown with that young man.

Conjugation

Conjugation of veturi present past future singular plural singular plural singular plural tense veturas veturis veturos active participle veturanta veturantaj veturinta veturintaj veturonta veturontaj acc. veturantan veturantajn veturintan veturintajn veturontan veturontajn passive participle veturata veturataj veturita veturitaj veturota veturotaj acc. veturatan veturatajn veturitan veturitajn veturotan veturotajn nominal active participle veturanto veturantoj veturinto veturintoj veturonto veturontoj acc. veturanton veturantojn veturinton veturintojn veturonton veturontojn nominal passive participle veturato veturatoj veturito veturitoj veturoto veturotoj acc. veturaton veturatojn veturiton veturitojn veturoton veturotojn adverbial active participle veturante veturinte veturonte adverbial passive participle veturate veturite veturote infinitive veturi imperative veturu conditional veturus

Derived terms

• alveturi (“to arrive (by vehicle)”)
• veturado (“travel, transport”)
• veturilo (“vehicle”)
• petveturi (“to hitchhike”)

Finnish

Etymology

vetää (“to pull”) +‎ -uri

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeturi/, [ˈʋe̞t̪uri]
• Rhymes: -eturi
• Syllabification^(key): ve‧tu‧ri

Noun

veturi

1. locomotive
2. a light toboggan pulled by skiers

Declension

Inflection of veturi (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative		veturi	veturit
genitive		veturin	veturien vetureiden vetureitten
partitive		veturia	vetureita vetureja
illative		veturiin	vetureihin
		singular	plural
nominative		veturi	veturit
accusative	nom.	veturi	veturit
	gen.	veturin
genitive		veturin	veturien vetureiden vetureitten
partitive		veturia	vetureita vetureja
inessive		veturissa	vetureissa
elative		veturista	vetureista
illative		veturiin	vetureihin
adessive		veturilla	vetureilla
ablative		veturilta	vetureilta
allative		veturille	vetureille
essive		veturina	vetureina
translative		veturiksi	vetureiksi
instructive		—	veturein
abessive		veturitta	vetureitta
comitative		—	vetureineen

Possessive forms of veturi (type paperi)
possessor	singular	plural
1st person	veturini	veturimme
2nd person	veturisi	veturinne
3rd person	veturinsa

Compounds

• dieselveturi
• höyryveturi
• järjestelyveturi
• sähköveturi
• talousveturi
• veturihalli
• veturimies
• veturinkuljettaja
• veturitalli

Anagrams

• rievut

Ido

Noun

veturi

1. plural of veturo