victum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology 1[edit]
Derived from vincō (“to conquer”).
Verb[edit]
victum
Participle[edit]
victum
- nominative neuter singular of victus
- accusative masculine singular of victus
- accusative neuter singular of victus
- vocative neuter singular of victus
Etymology 2[edit]
Derived from vīvō (“to live”).
Verb[edit]
vīctum
- accusative supine of vīvō
Participle[edit]
vīctum (indeclinable)