vleugel

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vloghel, vlueghel, from Old Dutch *flugil, from Proto-Germanic *flugilaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvløː.ɣəl/ or IPA^(key): /ˈvlʉj.ɣel/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vleu‧gel
• Rhymes: -øːɣəl

Noun

vleugel m (plural vleugelen or vleugels, diminutive vleugeltje n)

1. wing
2. grand piano
3. building wing
4. (politics) political wing
5. (military) army wing
6. (sports) wing
7. (by extension) airforce base
8. part of the nose
9. part of a helix
10. part of a clap door

Synonyms

• (wing): wiek
• (piano): vleugelpiano

Derived terms

• overvleugelen
• vleugeldeur
• vleugellam
• vleugelpiano
• vleugelslag
• vleugelspeelster
• vleugelspeler
• vliegtuigvleugel

Descendants

• Afrikaans: vleuel