voorspellen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From voor- (“fore”) + spellen (“(archaic) to tell, explain”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]voorspellen
Conjugation
[edit]| Conjugation of voorspellen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voorspellen | |||
| past singular | voorspelde | |||
| past participle | voorspeld | |||
| infinitive | voorspellen | |||
| gerund | voorspellen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | voorspel | voorspelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | voorspelt, voorspel2 | voorspelde | ||
| 2nd person sing. (u) | voorspelt | voorspelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | voorspelt | voorspelde | ||
| 3rd person singular | voorspelt | voorspelde | ||
| plural | voorspellen | voorspelden | ||
| subjunctive sing.1 | voorspelle | voorspelde | ||
| subjunctive plur.1 | voorspellen | voorspelden | ||
| imperative sing. | voorspel | |||
| imperative plur.1 | voorspelt | |||
| participles | voorspellend | voorspeld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||