vrien

Middle Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvriːən/

Etymology 1

From Old Dutch *frīon, from Proto-Germanic *frijōną (“to love”).

Verb

vriën

1. to love
2. to propose, to declare one's love

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

• Dutch: vrijen
• Limburgish: vrieje

Etymology 2

From vri.

Verb

vriën

1. to free, to release

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

• bevriën

Further reading

• “vriën (I)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “vriën (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vriën (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page vriën
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vriën (II)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page vriën