wårder

See also: warder

Walloon

Etymology

From Germanic (Frankish) *wardon, from Proto-Germanic *ward-; compare French garder.

Verb

wårder

1. to keep, retain
2. to guard

Conjugation

   —         —   Conjugation of the verb wårder in Walloon   —   Codjowaedje do viebe wårder e walon

infinitive			wårder
gerund			wårdant
auxiliary			aveur
past participle				masculine		feminine
		singular		wårdé		wårdeye
		plural		wårdés		wårdeyes
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		dji (dj')	ti (t')	i' (il) / ele	nos	vos	i' (il)
	present	wåde	wådes	wåde	wårdans	wårdez	wådnut or wårdèt
	imperfect	wårdéve	wårdéves	wårdéve	wårdéns	wårdîz	wårdént
	preterit	wårda	wårdas	wårda	wårdîs	wårdîz	wårdît
	future	wådrè	wådrès	wådrè	wådrans	wådroz	wådront
	conditional	wådreu	wådreus	wådreut	wådréns	wådrîz	wådrént
subjunctive		ki dj'	ki t'	k'i' (il) / k'ele	ki dj' / ki nos	ki vos	k'i' (il)
	present	wåde	wådes	wåde	wårdanxhe	wårdexhe	wådnuxhe or wårdèxhe
	present	wårdaxhe	wårdaxhes	wårdaxhe	wårdénxhe	wårdîxhe	wårdénxhe
imperative		—	ti	—	dji / nos	vos	—
	affirmative		wåde		wårdans	wårdez