welwillende
Old English
Alternative forms
- ƿelƿillende — wynn spelling
Etymology
From West Germanic *welawilljandī [ˈwe.lɑˌwilʲ.lʲɑn.diː]. Cognate with Dutch welwillend, German wohlwollend. Equivalent to wel (“well”) + willende (“wishing”).
Pronunciation
Adjective
welwillende
Declension
Declension of welwillende — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | welwillende | welwillendu, welwillendo | welwillende |
Accusative | welwillendne | welwillende | welwillende |
Genitive | welwillendes | welwillendre | welwillendes |
Dative | welwillendum | welwillendre | welwillendum |
Instrumental | welwillende | welwillendre | welwillende |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Accusative | welwillende | welwillenda, welwillende | welwillendu, welwillendo |
Genitive | welwillendra | welwillendra | welwillendra |
Dative | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Instrumental | welwillendum | welwillendum | welwillendum |
Declension of welwillende — Weak
Antonyms
Derived terms
Descendants
- Middle English: welwillende, welewillynge
- English: well-willing