windbære
Jump to navigation
Jump to search
Old English[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
windbǣre
Declension[edit]
Declension of windbǣre — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | windbǣre | windbǣru, windbǣro | windbǣre |
Accusative | windbǣrne | windbǣre | windbǣre |
Genitive | windbǣres | windbǣrre | windbǣres |
Dative | windbǣrum | windbǣrre | windbǣrum |
Instrumental | windbǣre | windbǣrre | windbǣre |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | windbǣre | windbǣra, windbǣre | windbǣru, windbǣro |
Accusative | windbǣre | windbǣra, windbǣre | windbǣru, windbǣro |
Genitive | windbǣrra | windbǣrra | windbǣrra |
Dative | windbǣrum | windbǣrum | windbǣrum |
Instrumental | windbǣrum | windbǣrum | windbǣrum |
Declension of windbǣre — Weak
References[edit]
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “windbǽre”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.